جاستین بیبر | Justin Drew Bieber در تاریخ ۱ مارس ۱۹۹۴ (۱۰ اسفند ۱۳۷۲) در لندن، انتاریو به دنیا آمد و در شهر استرت‌فورد، انتاریو بزرگ شد. پدر بزرگ پدری او اهل آلمان بود که مدت‌ها قبل به کانادا مهاجرت کرد. مادر جاستین، پتی مالته، نیز فرانسه-کانادایی تبار است. مادرش وقتی که ۱۸ ساله بود جاستین را باردار شد. وقتی جاستین ۲ ساله بود پدرش، جرمی بیبر، برای ازدواج با زن دیگری پتی را طلاق داد و مادرش او را به تنهایی و با درآمد کمی که از کارش بدست می‌آورد بزرگ کرد. در حالی که جاستین بزرگ می‌شد مادرش نحوهٔ نواختن پیانو، درام، گیتار و ترومپت را به او آموخت. اوایل سال ۲۰۰۷ زمانی که او ۱۲ ساله بود در مسابقه‌ای محلی که در شهر استرت‌فورد برگزار می‌شد شرکت کرد و آهنگی از نی-یو به نام «So Sick» را خواند و به رتبه دوم رسید. سپس مادرش فیلم‌هایی از این مسابقه را در یوتوب گذاشت تا دوستان و آشنایان آن را ببینند. پتی که متوجه علاقه مردم به فیلم‌های پسرش شد شروع به گذاشتن فیلم‌های جدیدی از او در یوتوب کرد. او به این کارش ادامه داد تا این که بازدید از ویدیوهای پسرش به ۱۰ میلیون رسید.
جاستین درو بیبر (به انگلیسی: Justin Drew Bieber) (زادهٔ ۱ مارس ۱۹۹۴)؛ خواننده، ترانه‌سرا، بازیگر و سرگرمی‌ساز نوجوان اهل کانادا است.
او در سال ۲۰۰۷، با قرار دادن ویدئوهایی از خواندن خود در یوتوب، در بین کاربران آن وب‌گاه محبوب شد و در سال ۲۰۰۸ توسط اسکوتر براون، (کسی که بعدأ مدیر برنامه‌هایش شد) به صنعت موسیقی وارد شد. او به طور رسمی خوانندگی را از سال ۲۰۰۹ و با انتشار آلبوم چندآهنگهٔ دنیای من شروع کرد. در سال ۲۰۱۰ اولین آلبوم استودیویی‌اش با نام دنیای من ۲ که ادامهٔ آلبوم چندآهنگهٔ قبلی‌اش با نام دنیای من بود، منتشر شد و در رتبهٔ ۱ جدول بیلبورد ۲۰۰ جای گرفت.
پس از انتشار آلبوم دنیای من ۲ توری جهانی را با نام تور دنیای من آغاز کرد. فیلم سه‌بعدی او نیز با نام هرگز نگو هرگز که یک مستند کنسرتی است در اوایل سال ۲۰۱۱ اکران شد و به پرفروش‌ترین فیلم مستند، موزیکال و کنسرتی تاریخ آمریکا تبدیل شد. در اواخر سال ۲۰۱۱ دومین آلبوم استودیویی وی با نام زیر دارواش به بازار آمد که همانند آلبوم اولش، شمارهٔ ۱ جدول بیلبورد ۲۰۰ شد. سومین آلبوم استودیویی وی با نام باور در پایان بهار ۲۰۱۲ پخش شد.
بیبر (به گفتهٔ خودش) تحت تأثیر هنرمندان سیاه‌پوست همانند مایکل جکسون است. او در سال ۲۰۱۱ از طرف مجلهٔ تایم به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد تأثیر گذار سال انتخاب شد. همچنین در سال ۲۰۱۱ به عنوان دومین فرد ثروتمند زیر ۳۰ سال ۱۲ ماه گذشته نیز معرفی شد. در سال ۲۰۱۲ مجلهٔ فوربس اعلام کرد که درآمد بیبر در دو سال گذشته ۱۰۸ میلیون دلار بوده است و تا مه ۲۰۱۲ بیش از ۱۵ میلیون نسخه از آلبوم‌هایش در جهان به فروش رسیده است. همچنین توسط همین مجله در رتبهٔ سوم فهرست صد شخصیت مشهور قدرتمند سال ۲۰۱۲ قرار گرفت
آلبوم دنیای من در سال ۲۰۰۹
در ژوئیه ۲۰۰۹ اولین تک‌آهنگ بیبر با نام «یک بار» در رادیو پخش شد. این تک‌آهنگ در اولین هفتهٔ انتشارش توانست رتبه ۱۲ را در جدول ۱۰۰ اثر برتر کانادا و رتبهٔ ۱۷ را در جدول ۱۰۰ اثر برتر بیلبورد بدست آورد. اولین اثر بیبر با نام «دنیای من» که آلبومی چندآهنگه (EP) بود، در تاریخ ۱۷ نوامبر ۲۰۰۹ روانه بازار شد. این آلبوم در بیلبورد ۲۰۰ به رتبهٔ ۶ دست یافت و در کمتر از یک سال، ۱ میلیون نسخه فروش داشت.[۲] سه تک‌آهنگ این آلبوم به نام‌های «یک دختر تنها»، «مرا دوست بدار» و «دختر محبوب» در جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد جز ۴۰ اثر برتر شدند.
در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۹ جاستین آهنگ «روزی در کریسمس»[و ۴] را به مناسبت کریسمس برای رئیس جمهور آمریکا، باراک اوباما و همسر او، میشل، در کاخ سفید اجرا کرد. («روزی در کریسمس» را استیو واندر در سال ۱۹۶۷ برای کریسمس خواند و مایکل جکسون آن را برای کریسمس ۱۹۷۰ باز خوانی کرد).
او همچنین در پنچاه و دومین مراسم اهدای جوایز گرمی حاضر شد. در همان شب پس از مراسم گرمی جاستین به همراه ۸۴ خوانندهٔ دیگر برای خواندن تک‌آهنگ خیریه «ما دنیاییم ۲۵ برای هائیتی» که به مناسبت ۲۵اُمین سالگرد ترانهٔ «ما دنیاییم» و جمع‌آوری کمک برای زلزله زدگان هائیتی بازخوانی می‌شد به استودیویی رفتند. جاستین در بین آن خوانندگان جوان‌ترین بود. («ما دنیاییم» نوشتهٔ مایکل جکسون و لایونل ریچی، برای کمک به قحطی زدگان آفریقا به همراهی ۴۳ تن از ابر خوانندگان آن زمان بعد از مراسم گرمی در سال ۱۹۸۵ ضبط شد).
آلبوم دنیای من ۲٫۰ در سال ۲۰۱۰
جاستین بیبر در سال ۲۰۱۰
این آلبوم اولین آلبوم استودیویی بیبر است. قبل از دنیای من ۲٫۰، آلبومی چند آهنگه به نام «دنیای من» که تنها ۲۵ دقیقه زمان داشت منتشر شد. در ۱۹ مارس ۲۰۱۰ اولین آلبوم استودیویی بیبر با نام «دنیای من ۲.۰» منتشر شد. اولین تک‌آهنگ این آلبوم، ترانهٔ «عزیزم» بود که با هم‌خوانی لوداکریس در ژانویهٔ ۲۰۱۰ منتشر شد و با فروش بیش از ۶ میلیون نسخه تا پایان سال ۲۰۱۰، پرفروش‌ترین و موفق‌ترین ترانهٔ وی تا به امروز است.[۳] این ترانه در جداول موسیقی آمریکا به رتبهٔ ۵ رسید و در هفت کشور دیگر در ۱۰ ترانهٔ برتر قرار گرفت و در فرانسه شماره ۱ شد. سپس او اولین تور رسمی خودش را با نام «تور دنیای من» در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۰ (۱ مرداد ۱۳۸۹) و از شهر هارتفورد آغاز کرد. در ماه ژوئیه ۲۰۱۰، بیبر، جستوجو شده‌ترین فرد مشهور در اینترنت بود. در همان ماه، ویدئوی ترانهٔ «عزیزم»، با بیش از ۲۵۰ میلیون بازدید در سایت یوتوب، به «پربازدیدترین ویدئوی تاریخ تاسیس یوتوب» بدل گشت. هم زمان با این اتفاق، این ویدئو به «دوست داشتنی‌ترین ویدئوی یوتوب» تبدیل شد. اما در سال ۲۰۱۲ ویدئوی «گانگام استایل» با بازدید بیش از ۱ میلیارد بار رکورد «عزیزم» را شکست. در سپتامبر ۲۰۱۰ گزارش شد که حساب کاربری بیبر در توییتر، به تنهایی ۳ درصد از ترافیک روزانهٔ این سایت را دارد.
در ژوئیه ۲۰۱۰، او کار ضبط دومین آلبوم استودیویی خود را آغاز کرد.
۲۰۱۱: فیلم سه‌بعدی هرگز نگو هرگز و آلبوم زیر دارواش
در فوریه ۲۰۱۱ فیلم سه‌بعدی‌ای به نام جاستین بیبر: هرگز نگو هرگز به کارگردانی جون چو، کارگردان فیلم Step Up 3D اکران شد. این فیلم توانست رکورد فیلم این آخرش است مایکل جکسون (۲۰۰۹) را در میزان فروش در کشور آمریکا بشکند و به پرفروش‌ترین فیلم موزیکال، کنسرتی و مستند آمریکا تبدیل شود.
در سال ۲۰۱۱ او از طرف مجله تایمز به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد تأثیر گذار سال انتخاب شد. در مه ۲۰۱۱ جاستین بیبر ۶ جایزهٔ بیلبورد را از آن خود کرد. در این مراسم، جاستین بیبر و امینم، هر یک با ۶ جایزه، بیشترین تعداد جایزه را از آن خود کردند.
او در ژوئن ۲۰۱۱، از طرف مجلهٔ فوربس به عنوان دومین فرد ثروتمند مشهور زیر ۳۰ سال در ۱۲ ماه گذشته انتخاب شد. او در این فهرست جوان‌ترین ستارهٔ موسیقی بود. طبق بررسی‌های این مجله، دستمزد او در ۱۲ ماه گذشته، ۵۳ میلیون دلار بوده‌است.
بیبر از این زمان به بعد رابطه‌ای عاشقانه‌ای با سلنا گومز برقرار کرد. رابطه‌ای که تا مدت‌ها از طرف هر دو تکذیب می‌شد.
دومین آلبوم استودیویی جاستین با نام زیر درخت دارواش در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۱ (۱۰ آبان ۱۳۹۰) منتشر شد. این آلبوم در هفتهٔ اول انتشارش در رتبهٔ ۱ جدول بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفت و باعث شد تا جاستین به جوان‌ترین خوانندهٔ تاریخ تبدیل شود که آلبوم کریسمسش در جدول آمریکا شماره یک می‌شود. رکورد قبلی برای آلبوم کریسمسِ الویس پریسلی بود که در سال ۱۹۵۷ و در ۲۴ سالگی‌اش منتشر شد.[۸] همچنین زیر درخت دارواش سومین آلبوم جاستین است که در جدول بیلبورد ۲۰۰ شماره یک می‌شود. جاستین بیبر با این آلبوم به اولین خواننده‌ای تبدیل شد که قبل از تولد ۱۸ سالگی‌اش، ۳ آلبوم شماره یک در جدول بیلبورد ۲۰۰ دارد. (اولین آلبوم شماره یک او دنیای من ۲.۰ و دومین آلبوم هرگز نگو هرگز - ریمیکس‌ها بود.)[۹]
آلبوم باور در سال ۲۰۱۲:
جاستین در اوایل سال ۲۰۱۲ میلادی و در آستانهٔ ۱۸ سالگیش، در مصاحبه‌ای با مجلهٔ وی، از حرفه و تأثیرش در آینده سخن گفت:
من هرگز نمی‌خواهم چیزی شوم که مردم می‌خواهند. اینکه در پارتی‌های شبانه شرکت کنم و گرفتار الکل شوم. من هرگز نمی‌خواهم طوری رفتار کنم که احترام بچه‌ها و والدین‌شان را از دست بدهم. من می‌خواهم توانایی انجام کاری که مایکل جکسون کرد را داشته باشم. او همواره ترانه‌های پرهیزکارانه و پاک می‌خواند. و همیشه بچه‌ها، مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌هایشان او را دوست می‌داشتند. من نمی‌خواهم در مورد رابطه‌های جنسی و مواد مخدر بخوانم و ناسزا بگویم. می‌خواهم در مورد عشق بخوانم و شاید وقتی بزرگ‌تر شدم بیشتر عاشق شوم. اما می‌خواهم مورد احترام همه باشم.
در پایان بهار ۲۰۱۲، چهارمین آلبوم استودیویی بیبر با نام باور منتشر شد. این آلبوم در جدول بیلبورد ۲۰۰ به رتبهٔ یک رسید و تبدیل به چهارمین آلبوم شماره یک بیبر در این جدول شد. تور باور نیز به منظور تبلیغ آلبوم از سپتامبر ۲۰۱۲ شروع شد. در ماه نوامبر ۲۰۱۲ جاستین در مراسم جایزه موسیقی آمریکا برنده سه جایزه از جمله بهترین هنرمند سال شد. ریانا و کتی پری از جمله نامزدهای این جایزه بودند.
” بسیاری از مردم مخاطبان تو را با مخاطبان مایکل جکسون و گروه بیتلز مقایسه می‌کنند ... اینان اسطوره‌های غول آسایی هستند که چهره‌ی موسیقی زمان ما را به کلی دگرگون ساختند، اما هیچیک از آنها با سرعتی که تو طی این مدت کوتاه به شهرت رسیدی، معروف نشدند. تو محصول رسانه‌های جمعی هستی، بنابراین هرگز پیش از این ستاره‌ای مانند تو نبوده است. “
—اپرا وینفری در مصاحبه با بیبر،
بیبر در پایان نوامبر مصاحبه‌ای با اپرا وینفری انجام داد. اپرا از این مصاحبه به عنوان بزرگ‌ترین مصاحبه‌اش از زمان مصاحبه با مایکل جکسون در سال ۱۹۹۳ نام برد. اپرا گفت که هرگز ستاره‌ای مانند بیبر بر روی زمین نبوده است، زیرا بیبر طی مدتی کوتاه از طریق توییتر، فیس‌بوک و رسانه‌های جمعی به شهرت بسیار رسید و «محصول رسانه‌های جمعی است». اپرا او را همانند جکسون و بیتلز و الویس پریسلی «پدیدهٔ دوران معاصر» و دارای میلیون‌ها هوادار توصیف کرد.
بیبر در همین ماه مدال «ملکهٔ الیزابت دوم» را که به مناسب شصتمین سالگرد سلطنت ملکهٔ انگلستان ساخته شده بود از استیفن هارپر نخست وزیر کانادا دریافت کرد.[۱۵] وب‌گاه توییتر در پایان سال ۲۰۱۲ اعلام کرد که توییت بیبر در گرامی‌داشت مرگ الینا روث، کودک شش ساله‌ای که مبتلا به سرطان مغز بود بیشترین تعداد بازتوییت را پس از توییت باراک اوباما پس از پیروزی در انتخابات داشته است.[۱۶]
تاثیر اینترنت در موفقیت بیبر
روزنامهٔ آبزرور که در انگلستان منتشر می‌شود، در گزارشی اعلام کرده که تاثیرات بیبر در بین جوامع مجازی، بیشتر از افرادی چون باراک اوباما و دالایی لاما است. مطابق گفتهٔ جن هافمن از روزنامهٔ نیویورک تایمز، «یکی از تاثیرات بیبر در جوامع مجازی، حساب کاربری او در سایت یوتوب است. قبل از این که بیبر اولین اثر خود را (دنیای من) منتشر کند، حساب یوتوب او تا اواسط ماه نوامبر ۲۰۰۹، میلیون‌ها بازدید داشته است». بیبر این موفقیت را مدیون اسکوتر براون بود. اولین کاری که براون کرد، بارگذاری ویدئوهای خانگی بیشتر از بیبر در یوتوب بود تا رتبهٔ جاستین در یوتوب بالاتر برود.
من گفتم: جاستین. طوری بخون که انگار کسی در اتاق نیست. ما با دوربین‌های گرون قیمت فیلم نمی‌گیریم. ما این کار رو به بچه‌ها می‌سپاریم. بزار اونا این کارو انجام بدن.
بیبر همچنان به بارگذاری ویدئوهای جدید در همان حساب کاربری ادامه داد و یک حساب کاربری در سایت توییتر نیز راه‌اندازی کرد و به طور مرتب با طرفدارانش ارتباط برقرار کرد. این حساب بیبر در توییتر، تا نوامبر ۲۰۱۰، ۶ میلیون دنبال کننده را جذب خود کرد. هم اکنون به طور متوسط روزانه ۲۴،۰۰۰ دنبال کننده به این حساب اضافه می‌شود. این دو حساب کاربری نقش اصلی را در شناساندن بیبر و همچنین فروش ترانه‌هایش داشته است به طوری که موزیک ویدئوی ترانهٔ «یک بار» پس از بار شدن در یوتوب به سرعت، به فروش رفت.
عکسهای جدید جاستین
